Een week met een lach en een traan.
Van uitbundig dansen naar stil staan.
Women-only vakantie week
Maandagochtend 9 uur. Ik word wakker van de ochtendzon die via de badkamer naar binnen schijnt. Ik hoor de vogels fluiten en de krekels tjilpen. Tijd om op te staan na een heerlijke nachtrust. Afgelopen weekend ben ik na drie heerlijke vakantieweken met mijn kinderen teruggevlogen naar Nederland. De kinderen gaan nog lekker met papa op vakantie en na een hele dikke knuffel en kus vlieg ik alleen terug naar Mallorca. Vandaag komen vier prachtige vrouwen aan op Palma om een week lang met mij het leven te vieren. Om 12 uur staat mijn eerste ritje gepland, dus ik heb de ochtend om schone handdoeken over de kamers te verdelen en de mandjes met douche crème te vullen. Nog een keer de borstel door de acht toiletten (het zal je hobby maar zijn ?) en ik start het bussie om richting vliegveld te touren. Daar ontmoet ik mijn allereerste gast van de women-only vakantie week. We kletsen wat over de reis en gaan samen naar de grote carrefour om boodschappen te doen. Thuis eten we sushi en liggen we aan het zwembad te kletsen over onze levens en raakvlakken. Rond de klok van 19 uur maken we een maaltijdsalade, zodat de dames die straks aankomen direct aan tafel kunnen. Om 21 uur krijgen we een appje: “We zijn geland!!!” Samen rijden we naar het vliegveld om de dames op te halen en dat maakt voor de komende twee dagen de groep compleet! Wanneer we thuis aankomen is het al donker. Ik steek kaarsen aan en we dekken de tafel. Het is een zwoele avond, we eten, drinken wijn en leren elkaar beter kennen.
Flamingo’s en roze gin tonic
Dinsdag ontbijten we met zijn vijfjes en we bespreken de dag met elkaar. We hebben allemaal zin om een gezellig dorpje te bezoeken, wat te winkelen en daar samen te lunchen. Na een duik in het zwembad vertrekken we naar Valdemossa. Een prachtige rit door de bergen met voor sommigen iets te veel bochtjes. Maar dat mag de pret niet drukken. We vergapen ons aan de tasjes, hoeden, jurkjes en sieraden en uiteraard wordt er ook iets gekocht. We struinen wat door de straatjes en bekijken de kerk en haar prachtige tuin. Daarna eten we paella en pasta en er blijft zo veel over dat we een goed gevulde doggybag mee naar huis nemen. Aan het einde van de dag komen we thuis. Ik doe nog een boodschap voor het avondeten en gin tonic mag niet ontbreken. We vertoeven nog heerlijk aan het zwembad op de opblaasbare flamingo en bij de schemering proosten we op deze week met onze felroze drankjes.
Compleet
Woensdag komen er verspreid over de dag nog twee dames aan. Dat betekent dat ik twee ritjes naar het vliegveld mag maken en daarom niet de hele dag op pad kan. Twee dames besluiten bij het huis en zwembad te blijven en twee dames zet ik af in Deia voor een wandeling en later bleek, een avontuurlijke avond met een BNN’er en haar gezin ? Het is erg warm, het zwembad lonkt. Dus wanneer ik het eerste ritje er op heb zitten springen we snel het zwembad in. Om daar een lesje aquarobics te krijgen van onze oudste, maar stiekem ook meest fanatieke dame. Wat een lol! De dames in Deia houden ons via de groepsapp op de hoogte van hun avonturen en wij gaan met zijn viertjes uit eten in Esporles. Waar we allerlei lekkere tapas gerechtjes uitproberen en genieten van de live muziek op het terras. Life is good! Om 00.00 uur haal ik mijn vriendin op van het vliegveld. We zijn compleet nu en ik voel de rust over me heen komen! Dit is vakantie!!! Rond 1 uur komen we thuis en we trekken een fles wijn open. De dames in Deia zijn nog steeds niet terug. We kletsen gezellig bij en om 2.30 uur horen we een taxi aan komen rijden. We smullen van hun verhalen en een uurtje later duiken we allemaal moe en voldaan ons bed in.
Vamos a la playa
Wonder boven wonder is iedereen om 9 uur weer rise and shine. Alhoewel er wel sprake is van een lichte kater, is de zin om te gaan genieten van de zon en het eiland zo groot dat we al snel de kater in het zwembad afspoelen. Na een stevig laat ontbijt pakken we onze strandtassen en zwembanden om lekker een middagje naar het strand te gaan! Ik rijd naar Portal Nous, een fijn baaitje met voornamelijk locals. Waar altijd zonnebedjes en parasols beschikbaar zijn. Daar liggen we met zijn zevenen. We zonnen, zwemmen, lezen een boekje en drinken cocktails. Wanneer de zon onder gaat nemen we een paadje over een rots om aan de andere kant bij Roxy een lekkere salade te gaan eten. Daar kijken we naar de zonsondergang en verlaten we als één van de laatsten het terras. We hebben zin om te dansen en besluiten naar huis te gaan om ons eigen feest te gaan vieren! Bij het zwembad! We pakken drank, chips en de grote partybox. Het is nog steeds heet, dus we wisselen het dansen af met plonsjes in het zwembad. Iedereen gaat los! Hoe bijzonder dat je elkaar nog zo kort kent en je jezelf helemaal kan overgeven aan de muziek en de wereld om je heen. We lachen, we drinken, we zingen en dansen, dansen, dansen tot we er bij neervallen. De nacht is van ons, wat een vrijheid!!! De batterij van de Partybox is leeg en we gaan terug naar het huis. Deze nacht is de vallende sterren regen. We besluiten nog even wakker te blijven. En daar op het grasveld liggend, zien we de ene na de andere vallende ster. We doen een wens en zijn ontroerd door de kracht van het universum en de kracht van de aarde.
Kleine maatjes
Vrijdag vertrekt ons zonnetje in huis. En het is haar wens om met zijn allen te ontbijten in Esporles. Wat een fijn moment, mooie woorden van dankbaarheid en ook wat ontroerend afscheid. Thuis komt mijn buurvrouw langs met haar Colombiaanse tassen en hangmatten. We hebben een soort van homeparty en uiteraard wordt er weer iets gekocht. Het is tijd om ons zonnetje naar het vliegveld te brengen. Vandaag is het echt warm, ik denk dat we de 40 graden wel aantikken. Na een hele dikke knuffel en verhit ritje, voeg ik me weer snel bij de rest in het zwembad. We blijven bij en in het water tot de ergste hitte voorbij trekt en besluiten dan naar Port de Soller te gaan. Weer zo’n prachtige route en we zien van een afstand de kerk van Soller, die echt prachtig is. De dames willen hem graag bekijken, dus we maken een tussenstop. De parkeermeter doet raar, dus we planten de bus in een steegje en lopen richting het kerkje. Het kerkje is helaas gesloten, maar we worden getrakteerd op een break dance optreden van een paar coole gastjes. De steegjes zijn prachtig en er zijn tal van leuke winkeltjes. We krijgen zin om te shoppen, dus doen we dat ook. Uiteindelijk belanden we in een lingerie winkeltje en komen we er achter dat de spaanse maten anders zijn dan die in Nederland. Iets van één tiet past er in, maar volgens mij hebben we er toch echt twee. Na een hoop gelach en gezweet lukt het ons toch om met gevulde tasjes naar de bus terug te keren. “Wat een koopje hebben we gedaan hè?” maar ook “Hmmm, wat zit daar onder de ruitenwisser?” Een bon…het koopje is ineens geen koopje meer, maar de lol die we ervan hadden is onbetaalbaar. We rijden door naar Port de Soller, een prachtige baai met haven en een gezellige boulevard, waar we heerlijk eten en we getrakteerd worden op drie gitaristen die bij ons aan tafel komen zingen. Om 1 uur worden we er uit gezet en we rijden in het holst van de nacht door de bergen terug naar huis. Thuis drinken we nog een wijntje en hebben we fijne gesprekken.
Alles in mij doet er toe
De laatste volle dag is aangebroken. En ook nu tikken we de 40 graden weer aan. We besluiten dat het lekker is om overdag bij het zwembad te blijven. Muziek aan, hapjes en drankjes erbij en genieten van de zon, elkaar en het vrije leven. Om 18 uur moeten een aantal dames een testje gaan doen voor de terugweg. Dit doen we in Palmanova om daarna door te rijden naar Costa de la Calma, waar je een prachtige zonsondergang kan zien. Eerst duiken we de zee in. Ik heb duikbrillen meegenomen, zodat we vissen kunnen zien zwemmen. De onderwater wereld is fascinerend en het kind in ons komt weer naar boven. Dat er ook erg knappe mannen zijn die naar ons kijken, voelt wat ongewennig met die duikbrillen op je kop. Maar als snel maakt kinderlijke schaamte plaats voor volledig JE-ZELF kunnen zijn!! Boven op de rots weten we een tafeltje te bemachtigen waar we pizza en salade eten en pinacolada drinken. We wachten op de zon die ondergaat. Een magisch mooi moment daar, waarvoor normaal iedereen applaudisseert. Net op het laatste stukje komt er een wolkje voor de zon, dus het applaus blijft uit. Maar de energie blijft hangen! We zetten muziek aan op onze telefoon en daar boven op die rots dansen we in lange jurken tot het maanlicht het over neemt van de zon. Op de terugweg rijden we door Palma, de ramen open en de radio op zijn aller hardst “Voulez vous coucher avec moi” zingen we kei hard mee! Thuis zetten we dit voort, we luisteren Nederlandstalige nummers met een boodschap. Ondertussen hebben we weer mooie gespreken en we eindigen met elkaar in een kring op het gras, op blote voeten, arm in arm en zingen uit volle borst “Alles in mij doet er toe” van Anna Fernhout. Dit is wat we elkaar toewensen, hier op het gras onder de grote sterrenhemel. Omdat zondag ochtend de eerste twee dames al heel vroeg vertrekken nemen we alvast afscheid. “Je moet stoppen op het hoogtepunt.”
Met open armen
Zondag komen we bij en reflecteren we de week. Moe en voldaan pakt iedereen haar koffer en helpen de schatten me om het huis weer op orde te krijgen. Wat ben ik dankbaar voor deze week, voor deze vrouwen, voor deze plek, voor deze herinneringen die we samen hebben gemaakt. De verbinding die we hebben gelegd met elkaar. En ook al gaat iedereen nu weer haar eigen weg, de verbinding blijft ongeacht de tijd of afstand. Een week om nooit meer te vergeten en ook weer te herhalen. Met nieuwe vrouwen, maar ongetwijfeld ook met bekenden, want één ding is zeker: Wanneer je hier eens geweest bent, wil je heel graag weer terugkomen. En ik zal je met open armen ontvangen!
Liefs Dorien